Hue en de weg naar Hoi An

Aangekomen met de trein in Hue. Een mooie stad vol oude gebouwen en veel geschiedenis. In het begin hebben we rondgelopen bij de Citadel. Dit is een stad in een stad. Super mooi. Omdat we graag meer wilde zien hebben we voor de dag erna een scooter gehuurd met twee gidsen die ons alles van de oude stad en de omgeving (waaronder een pagoda, colosseum voor tijgers en olifanten en tombes van keizers) lieten zien. Wel schokkend is dat je nog steeds de resten van de oorlog ziet. In de binnenste ring zijn ze de historische gronden sinds de oorlog continue aan het restaureren. Echter staan er nu pas 20 van de 300 gebouwen.

Wat leuk was is dat ze een vijver daar hadden met honderden grote vissen die je kon voeren. Je kunt je niet voorstellen hoe gulzig ze waren. Ze zwommen op elkaar om maar iets van voedsel binnen te krijgen. Verder met de scooter kwamen we op een plek met bunkers, waar de Amerikanen zich schuil hebben proberen te houden. De verhalen waren indrukwekkend, eveneens de vele naamplaatjes van Amerikaanse soldaten die ze overal op straat verkochten.
Het was een uiteenlopende dag. Zo zijn we naar een lokaal museum gegaan, waar we te zien hebben gekregen hoe rijst verbouwt wordt en tot slot klaar gemaakt wordt om te eten/verkopen. Een heel grappig oud vrouwtje, dat na onze mening beter op Broadway had kunnen staan liet ons alles zien. Op het einde heeft Koen zelfs nog een traktatie gekregen, namelijk ‘beetlenutjuice’. Dit is de naam van een blaadje met een beetlenootje, kokosnoot en puur tabakssap, heel vies en slecht voor de gezondheid, nog los van de smerige rode tanden, waar ze in Myanmar de hele dag op kauwen en wat in Vietnam alleen nog de oudere bevolking kauwt. Koen was blij dat hij het geprobeerd heeft, maar vond het te smerig om nog eens te proberen.

Na deze heerlijke traktatie en een lekker koud blikje cola gingen we weer op weg naar Hue, waar we ’s avonds bij een lokaal restaurantje hebben gezeten. Omdat we op een gegeven moment overal de ratten over straat zagen lopen hebben niet veel door ons keel gekregen en zijn uiteindelijk weer naar ons super mooie hotel (voor 7 euro) gegaan, om nog even een film te kijken en te gaan slapen, want de volgende ochtend waren we klaar voor ons nieuwe avontuur. Namelijk op de scooter op weg naar Hoi An.

7 uur ’s ochtends. We worden opgehaald door de twee gidsen die de dag ervoor ons Hue hebben laten zien. Na een heerlijk ontbijt gaan we achterop de scooter op weg naar onze nieuwe bestemming Hoi An. Het blijkt een super mooie trip te worden. Het voordeel dat we nog in het laagseizoen zitten: bijna geen toeristen. Het wordt een trip van 8 uur, waarbij we eerst stoppen bij een vissersdorpje. Heel apart te zien dat complete gezinnen in kleine boten wonen. Alhoewel Vietnam eruit ziet als een Westersland, zie je hier toch de armoede. Kinderen van vissers kunnen vaak niet naar school, omdat er geen geld is en ook lijkt hun wereld vrij beperkt, aangezien ze zich vaak alleen bewegen tussen markt en meer.

Na dit gezien te hebben gingen we door de mooie omgeving, door bergen en dorpen op weg naar the Elephant Springs. Nee, hier zitten geen olifanten. Het is een natuurzwembad met water vanuit de bergen, waarbij ze sommige rotsen zo bewerkt hebben, zodat dit op een olifant is gaan lijken. In de weekenden en nationale vakanties is het hier helemaal vol met Vietnamese toeristen. Maar aangezien wij hier op een doordeweekse dag aankwamen was er helemaal niemand. Zo relaxed! Aangezien het lekker zonnig was en we de zwemkleding aan hadden, besloot Koen om een duik te nemen in het heerlijke koude water. Yvette besloot om met de voeten erin te gaan. Dat vond ze dapper genoeg.

Na de verfrissende duik in de Elephant Springs kwamen we na weer een prachtige rit aan op Long Co Beach. Aangezien het water hier zo’n 27 graden is was dit wel heel relaxed. Lekker in de golven genoten we van het water. Wel heel apart om de Vietnameese eetgewoontes te zien. Naast de ‘ normale’ visgerechten, zoals krab, kreeft en vis, hebben ze hier ook zeeschildpadden en haaien op het menu staan. Erg triest om te zien, zeker met de wetenschap dat beiden soorten bijna uitgestorven zijn in de wateren van Vietnam.

Aangezien wij niet zo van schildpadden en haaien houden, zijn we naar een ander tentje gegaan waar we ‘gewoon’ noodles hebben gegeten. De volgende bestemming was de ‘Hai van Pass’. Een super mooie bergweg, die ons leidde na weer nieuwe Amerikaanse bunkers op de top van de berg. Het is lastig voor te stellen dat op zo’n mooie plek zoveel oorlog is gevoerd. Na de Hai van Pass kwamen we aan op China Beach. Dit is het strand waar de Amerikanen in 1965 binnen zijn gevallen, terwijl de vietnameese vrouwen en kinderen gewoon in hun bikini op het strand lagen.

Vanuit deze pek zijn we nog gestopt bij een paar marmoleum-winkels. Niet echt onze smaak, maar wel leuk om te zien. Niet ver daar vandaan is Marmoleum-mountain waar ze al het marmoleum van de omgeving vandaan halen. Een paar uur later arriveerden we in Hoi An. Waar we bij familie (een tailor) van onze gids werden gedropt. Hierover in het volgende reisverslag meer...