Hanoi en Halong Bay

We zijn er weer. 20 oktober zijn we ‘s ochtends vroeg aangekomen in Hanoi. Na een taxi te hebben gepakt van het vliegveld zijn we aangekomen in the Old Quarter. Het oudste gedeelte van Hanoi. We verbleven daar in een mooi hotel midden in het centrum. Wat meteen opviel was het contrast met Myanmar. Overal scooters en ‘moderne’ auto’s. Omdat we van onze nicht Kim veel geode verhalen over Halong Bay hadden gehoord gingen we als eerste opzoek naar een trip hiernaar toe.

In het centrum van Hanoi zijn integenstelling tot Myanmar duizenden aanbieders van tours en alles wat je toeristen, maar kan bieden. Zo kwamen we uiteindelijk in een guesthouse terecht waar we ook een Nederlands koppeltje tegen kwamen. Zij vertelden dat ze heel enthousiast waren over Halong Bay, dus niet veel later hebben we dit ook geboekt en zijn we met z’n vieren wat gaan eten. Wat een verademing, lekker eten en wat lijkt alles schoon hier.
Na de lunch hebben we nog wat rondgelopen in de stad. (Koen was ‘even’ (lees: 2 uur)) verdwaald. Maar gelukkig heeft hij uiteindelijk ook het hotel kunnen vinden.
‘s avonds zijn we naar het treinstation gelopen om alvast het treinticket voor na Halong Bay te reserveren, aangezien de treinen hier nogal snel volgeboekt zijn. ‘s Avonds gegeten in een high-tech McDonald’s waarmee je je eten met een tablet besteld.

De volgende ochtend om 8 uur zijn we na een heerlijk ontbijt op weg gegaan na Halong Bay. De tassen hadden we gedropt bij het guesthouse waar we ook de tour hebben geboekt. Na een 3 uur durende hobbelige busrit zijn we aangekomen in Halong City, waarna we op de boot gingen. Eenmaal in de boot schrokken we van het afval wat in het waterdreef. Zelfs in laagseizoen. Het blijkt dat het in het hoogseizoen nog twintig keer erger is. Op een klein stukje meer een stuk of 100 boten aan. Afvalverwerking kennen ze niet, althans ze gooien het gewoon in het water. Maar de omgeving maakte alles goed. Wat is dit mooi ! Het is ook opgenomen in de zeven wereldwonderen. Iets waar de Vietnamezen erg trots op zijn. Eenmaal op de boot kregen we vrij direct een lunch, waarna we ook de groep, waar we de komende dagen mee zouden doorbrengen, leerde kennen. De groep bestond uit twee Italiaanse homo’s, een Noors koppeltje, twee Duitse meiden, een Australier en een Brit. Vrij klein dus, maar wel super gezellig. De boot was ook fantastisch, het ging onze verwachtingen te boven. De kajuit was heel erg schoon en mooi. Na de lunch vertrokken we in de wat kleinere boot naar een grote grot gegaan waar we een rondeleiding kregen. Door de verlichting in de grot kreeg het een wat sprookjesachtig karakter. De gids was vooral gehaast en herhaalde de woorden “ be quick, hurry up en only 10 minutes” regelmatig. Na het verlaten van de grot zagen we nog een aap met obesitas die wanneer hij Mc Donald zou heten en van Amerikaanse komaf zou zijn niemand verbaasd zou hebben.

Hierna gingen we kajakken tussen een aantal van de 4000 eilandjes. Nadat de rit terug ingezet kon worden was het nog even wachten op de twee Berliner girls. Het wachten werd steeds langer wachten, dus vroeg iedereen zich al af of dat ze misschien gezonken waren of door piraten waren geenterd. Geen van beide bleek waar…. ze waren gewoon de tijd vergeten. Na een stukje varen uiteindelijk op een eiland met een stukje strand en grote trap gedropt, waar wij omhoog zijn geklommen en van het schitterende uitzicht hebben genoten. Wel een beetje jammer dat de andere toeristen op hetzelfde tijdstip op hetzelfde eiland gedropt werden.

's Avonds stond na het maken van springrolls en het eten, waar Yvette Koen ruim verbaasde met de zeer ruime hoeveelheden eten die ze naar binnen wist te werken, het inktvis vissen op het programma. Niemand ving wat, op een Aussie na. Niet geheel vreemd, want het was nu geen inktvis seizoen. Iedereen spoelde de teleurstelling van de slechte vangst met koud bier en cocktails weg, zodat de 100% echte karaoke avond van start mocht gaan. Als tweede liedje werd Koen Paverroti naar voren geroepen om het lied “ sexual healing” te zingen. Een toffe ervaring, vooral ook, omdat naar zijn eigen verbazing de bar niet leeg was gelopen. Yvette waagde later in de avond ook een poging en toonde hiermee een onontdekt talent.

En dan…. the day after waarin na het ontbijt de hike op het programma stond. De hike leek meer op de beklimming van de Mount Everest die in combinatie met Koen zijn kater resulteerde in een spuugpartij.‘s Middags met onze Italiaanse homogabbers en de Berliners gevaren naar onze bungalow diep in Halong Bay. Beetje jammer dat deze niet meer was dan vier bamboe wanden, met twee gaten erin die als raam moesten dienen en een matras op de grond. Hiermee gingen wij niet akkoord en kregen we voor een schappelijke prijs een meer dan welkome upgrate van de bungalow (zonder water). Voor het slapen gaan nog gebbq'ed en verrrast met de uitnoding vanuit Italiaanse kant om in het voorjaar naar het Gardameer te komen voor een rondvaart op hun privejacht. Wat zullen we hier op zeggen…? Italy here we come!!!!

De dag erna stond in het teken van de vele reisverbindingen -> kleine boot -> bus -> kleine boot -> grote boot -> kleine boot -> bus. Een lange trip die naar ons avondeten, smerige pizza`s ( de oplichters) en dus daarna koekjes en chips, werd vervolgd met een 12 uur durende nachtreis in de trein… jippie.

Nu sluiten we af.. Foto’s en de overige reisverslagen van de andere steden volgen z.s.m. Maar internet is hier net iets te traag voor.. :(. Tot snel..